BOSvzw

Opbouw

​

Ik start met een korte opdracht om het verschil tussen probleemgericht en oplossingsgericht denken te duiden.
Binnen het oplossingsgericht denken richten we ons vooral op het benutten van de sterke kanten en hulpbronnen van de mensen. We kijken naar welke vaardigheden iemand al in huis heeft om zijn probleem aan te pakken. Deze manier van werken stelt ons in staat om de autonomie van de mens te versterken. De aandacht gaat vooral uit naar de oplossing in plaats van het probleem. Zoals Steve de Shazer zegt: ‘Praten over problemen veroorzaakt problemen, praten over oplossingen zorgt voor oplossingen.’

​

De vervolgopdrachten zijn gericht op het ontdekken van je eigen krachten, vaardigheden, hulpbronnen en hoe je die kan inzetten. Hierbij leg ik de nadruk op de mensen om je heen.

Als individu zijn we steeds een onderdeel van een geheel. Mensen rondom ons (familie, vrienden, collega’s,...) beïnvloeden en kleuren onze kijk op de wereld. Ze kunnen tevens een hulpbron zijn in het verwerven van inzichten en in het ondersteunen. Ze reageren op ons met hun eigen gewoontes, die deel uitmaken van een systeem. De oefeningen bestaan erin om inzicht te krijgen in de gewoontes en reacties van de leden van het systeem en eventueel te helpen om alternatieve, meer bevredigende regels te ontwikkelen.

Spreken over oplossingen i.p.v. problemen maakt dat we kunnen kijken naar de gewenste toekomst en dat we onze hulpbronnen kunnen aanspreken, die tot verandering aanzetten. Zo krijgen we zicht op wat we voor het probleem in de plaats willen. Het is hierbij belangrijk dat we ons een toekomst kunnen voorstellen waarin het probleem zich oplost. Het uitgangspunt van oplossingsgericht werken hierin is dat het niet altijd nodig is om inzicht te hebben in het ontstaan van het probleem om het te kunnen oplossen. De nadruk ligt op het vinden van oplossingen en zo de keuzevrijheid weer te herstellen. Op het moment dat iemand een probleem ervaart, lijkt het alsof hij geen andere keuze meer heeft dan voortleven met de moeilijkheid. De oefeningen hebben tot doel om mensen weer keuzemogelijkheden te laten zien. 

​

Een probleem doet zich nooit altijd, zeven dagen op zeven, 24 uur op 24 voor. Er zijn altijd momenten waarop het beter gaat. Er zijn steeds uitzonderingen. De oefeningen helpen je zoeken naar die momenten: wat deed je dan? Wie was er bij je? Waar was je? Hoe heb je het aangepakt?

Op die manier ervaar je dat je de keuze hebt om iets anders te
doen, wat sowieso andere gevolgen heeft. Hierover worden tal van oefeningen aangeboden die je kunnen inspireren en zicht geven op wat voor jou belangrijk is, wat je wensen zijn en hoe je een kijk kan krijgen op je gewenste toekomst.
Tijdens dit proces word je gestimuleerd om zelf positieve veranderingen te realiseren. Hierbij wordt er rekening mee gehouden dat je deel uitmaakt van een systeem.

​

Na de oefeningen over keuzevrijheid komen er oefeningen aan bod over mindset. ‘Growth mindset’ en ‘fixed mindset’ werden ontwikkeld door Carol Dweck. Ze gaat ervan uit dat je jezelf kan verbeteren door je eigen vaardigheden verder te ontwikkelen (autopoëtische factor). Je bent je eigen krachtbron, door vaardigheden verder te ontwikkelen kan je je eigen pad naar de toekomst creëren i.p.v. vast te zitten, niet te leren uit voorgaande fouten. Zo bestaat de kans dat je jezelf vastzet (= fixed mindset) en zie je minder perspectief voor de toekomst. Mensen met een fixed mindset hebben de behoefte om constant gevalideerd te willen worden. Ze kunnen moeilijk met faling om. Mensen met een growth mindset, daarentegen, hebben genoeg veerkracht om met hun

falen om te gaan en oplossingen te bedenken en zijn gemotiveerd om nieuwe structuren uit te proberen. De keuzevrijheid binnen de theorie van de mindset is dat je steeds kan kiezen van welke mindset je wilt gebruikmaken om ergens te geraken.

​

Tot slot worden op het einde van de agenda enkele stabilisatietechnieken aangeboden, waarbij je leert omgaan
met de moeilijkheden die je in je leven tegenkomt, zoals stress, heftige emoties en piekeren. Wat zijn stabilisatietechnieken? Stabilisatietechnieken hebben tot doel om jezelf tot rust te brengen, in het hier en nu te komen op moeilijke momenten. Ze zorgen ervoor dat de spanning in je lichaam en hoofd gereduceerd wordt en brengen je terug naar de zintuiglijke gewaarwordingen. 

Let wel, technieken zijn nooit een oplossing voor een probleem. Het zijn hulpmiddelen die je helpen te ervaren dat je in staat bent om met je probleem om te gaan en het op te lossen. Zodra het mechanisme duidelijk is, kan je nadien je eigen technieken en methodes ontwikkelen. Ervoor kiezen om een al dan niet eigen aangepaste techniek te gebruiken bevordert de zelfredzaamheid, omdat hier opnieuw keuzevrijheid wordt geïnduceerd. 

​

​

​